Park zabytkowy w Kłóbce
- Rodzaj opracowania: Prace rewaloryzacyjne
- Powierzchnia: 5 ha
- Przeważająca funkcja: Muzeum, widoki
- Cechy charakterystyczne: Klomb, powiązania z naturalnym krajobrazem, styl krajobrazowy
- Zakres projektu: Nasadzenia krzewów, drzew i bylin, założenie klombu
- Forma ochrony: Wpis do rejestru zabytków
Rewaloryzacja parku zabytkowego to nie lada wyzwanie. Wszystkie prace muszą być wykonane ze szczególną starannością. Park w Kłóbce historycznie należał do rodziny Orpiszewskich. Znajduje się on w powiecie Włocławskim. Powierzchnia parku wynosi około 6 hektarów. Park dworski w Kłóbce dziś jest częścią Kujawsko-Dobrzyńskiego Parku Etnograficznego.
Prace rewaloryzacyjne zostały przeprowadzone według projektu wrocławskiej pracowni Dworniczak Architektura Krajobrazu. Projekt zakładał przywrócenie wartości kompozycyjnych, przy jednoczesnym nadaniu walorów edukacyjnych, uwzględniając uwarunkowania historyczne. Nowe nasadzenia mają za zadanie odtworzenie komponowanych grup roślinności, kształtowanie wnętrz krajobrazowych oraz przywrócenie dawnych powiązań widokowych. Zgodnie z zamierzeniami projektantów gatunki roślin posadzone w parku należą do rodzimych, powszechnie stosowanych w parkach towarzyszącym dworom wiejskim w XIX w. i na początku XX w.
Jak do tej pory, w ramach prac rewaloryzacyjnych posadziliśmy ponad 1700 krzewów i 80 drzew. Rośliny te znalazły się przede wszystkim w reprezentacyjnej części parku. Krzewy zostały zakomponowane w naturalistycznych grupach. Posadziliśmy derenie, które posiadają kolorowe, dekoracyjne zimą pędy. Nie zabrakło krzewów o ozdobnych kwiatach, wśród nich znalazły się hortensje, kaliny, lilaki, tawuły, azalie i rododendrony. Atrakcyjne owoce znajdą się na śnieguliczkach i trzmielinach.
Program parku przewiduje także ogród użytkowy. Na skarpie o południowej wystawie posadziliśmy kolekcję starych odmian drzew owocowych. Znalazło się także miejsce dla krzewów porzeczek, borówek i agrestów.